نشست شاهنامه و کرمانشاه در دانشگاه رازی کرمانشاه برگزار شد.
این نشست، نخستین نشست از سلسله نشست‌های شاهنامه و تاریخ و ادبیات محلی ایران باختری است که به همت انجمن ایرانی تاریخ مرکز استان کرمانشاه با همکاری گروه مطالعات ادبیات، زبان‌ها، لهجه‌ها و گویش‌های غرب کشور که از گروه‌های مطالعاتی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی غرب کشور در دانشگاه رازی است برگزار شد.
این نشست با دبیری دکتر ابراهیم رحیمی زنگنه در سالن اجتماعات شماره یک دانشکده ادبیات و علوم انسانی و با حضور استادان و دانشجویان و علاقه‌مندان به زبان و ادبیات فارسی و شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی در روز دوشنبه یکم خرداد ماه 1402 برگزار شد.
در این نشست دکتر خلیل بیگ زاده عضو هیئت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه رازی و دکتر خلیل کهریزی از شاهنامه‌پژوهان درباره اهمیت و جایگاه شاهنامه و زبان پارسی و آثار آن در فرهنگ و تاریخ ایران و کرمانشاه به ایراد سخن پرداختند.
سلسله نشست‌ها ی «کاخ بلند پارسی» از سوی انجمن ایرانی تاریخ با توجه با نقش برجسته و جایگاه ارجمند و اثر بخش شاهنامه در فرهنگ و ادبیات ملی و بومی ایران‌زمین و بویژه در میان مردمان حوزه غربی ایران به مرکزیت کرمانشاه برگزار می‌شود تا زوایا و ابعاد هویتی، اجتماعی، ادبی و فرهنگی ایران مورد واکاوی قرار گیرد و عناصر و مولفه‌های وحدت‌بخش هویت ملی ایرانیان در فرهنگ و تاریخ و ادبیات ایران باختری در پیوند با فرهنگ و هویت ملی و شاهنامه مورد مطالعه و بازشناسی قرار گیرد.
گواه این ادعا نسخه‌های خطی بسیاری از شاهنامه فردوسی است که در کتابخانه‌های سراسر جهان وجود دارد. پس از مرگ فردوسی تا روزگار ما توجه به داستان‌های ملی سبب شده شاعران بسیاری به کار سرودن تاریخ ایران باستان بپردازند. در غرب ایران نیز با مرکزیت کرمانشاه یک دسته حماسه‌هایی متاثر از شاهنامه شکل گرفته است که به زبان گورانی سروده شده‌اند. این حماسه‌ها بهترین گواه پیوندهای ناگسستنی فرهنگ و هویت جامعه ایرانی در شکل متون حماسی و ادبی در ایران بوده است که با هم و در جای‌جای این سرزمین پدید آمده است و نشان‌دهندهٔ تأثیر شگرفی است که کار فردوسی و پیشینیان او در نگهداری و گسترش داستان‌های حماسی از جمله در کرمانشاه و قلمرو های غربی ایران زمین، خور بران داشته است.»
