معرفی مختصر از جناب آقای دکتر کامیار عبدی
کامیار عبدی در سال ۱۳۴۸ در تبریز به دنیا آمد. او دانش‌آموختۀ کار‌شناسی و کار‌شناسی ارشد باستان‌شناسی از دانشگاه تهران، دانش‌آموختۀ کار‌شناسی ارشد زبان‌ها و تمدن‌های باستانی شرق نزدیک از مؤسسۀ شرقی دانشگاه شیکاگو و دانش‌آموختۀ دکتری انسان‌شناسی گرایش باستان‌شناسی از دانشگاه میشیگان است. او چندی در کالج دارتموت در ایالات متحده به تدریس پرداخت. پس از بازگشت به ایران در چند دانشگاه (دانشگاه آزاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه شیراز، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی) به تدریس و پژوهش مشغول شد و هم‌اکنون عضو هیات علمی گروه باستان‌شناسی دانشگاه شهید بهشتی است. از عبدی مقالات پرشماری در نشریات تخصصی بین‌المللی و داخلی منتشر شده که عموماً در روشن ساختن پاره‌ای پرسش‌های باستان‌شناسی عصر مس و سنگ و آغاز دوره تاریخی ایران بسیار مؤثر بوده است. وی از سال ۱۳۸۸ تاکنون عضو گروه تخصصی واژه‌گزینی باستان‌شناسی فرهنگستان زبان و ادب فارسی نیز هست. علائق پژوهشی عبدی تحولات حد فاصل آغاز روستانشینی و تولید مواد غذایی و تغییرات اجتماعی و اقتصادی مرتبط به آن (حدود ۸۰۰۰ ق.م.) تا ظهور قدرت‌های سیاسی در اوایل عصر مس‌وسنگ (تمرکز بر حوالی ۳۵۰۰ ق.م.) است. تشکیل نخستین شاهنشاهی‌های ایرانی در هزارۀ یکم ق.م. تا ظهور اسلام در قرن هفتم میلادی، خصوصاً دورۀ ماد و هخامنشی از دیگر زمینه‌های تحقیقاتی اوست. کامیار عبدی پژوهش‌ها، کاوش‌ها و بررسی‌های میدانی چندی را در کارنامۀ حرفه‌ای خود دارد مانند: بررسی در دشت اسلام‌آباد، کاوش چغاگاوانه، کاوش ملیان و کاوش زیویه.
